Hüsnü Bayram Ağabeyin Anlattığı Hatıralar
Hüsnü Bayram Ağabeyin Anlattığı Hatıralar

Hüsnü ve kardeşi Yılmaz Ağabeylerin isimleri Emirdağ Lâhikasında şu şekilde geçmektedir:
Abdülhamid Efendi (Bediüzzaman'ın Naaşını Yıkayan Zat)
Abdülhamid Efendi (Bediüzzaman'ın naaşını yıkayan zat)

Abdülkadir BADILLI anlatıyor:
Dünya ve Türkiye Kamuoyuna
Dünya Kamuoyuna
Sakîl menfaatleri ve hain emelleri için günlerdir Gazze’yi ateşe vererek “hodgam, alçak, insî şeytan” sıfatına tam liyakat kesb eden; Kur’anın kendilerine dehşetli sille-i te’dib vurduğu; her milletten ziyade hırs ile dünyaya saldıran ve tarih boyunca her çeşit fesat komitelerine karışan ve her nevi ihtilale parmak karıştıran dessas Siyonistler son olarak en barbar kavimlerin bile tevessül etmeyeceği şeni’ bir taarruzla; masum hasta, yaşlı ve çocukların bin bir mahrumiyet içinde tedavi edilmeye çalışıldığı Gazze’deki hastaneleri -bütün dünyanın gözü önünde- bombalayarak yüzlerce masum insanı katletmişlerdir.Filistin Açıklaması
Hüsnü Ağabeyin Neşrettiği İttihad-ı İslam ve Kudüs Lahikası
Hüsnü Ağabeyin Neşrettiği İttihad-ı İslam ve Kudüs Lahikası
بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ
Aziz Kardeşlerimiz ve Hizmet-i Nuriyede sebatkar arkadaşlarımız.
Dahilde ve hariçte kemal-i ciddiyet, samimiyet, sebat, sadakat ve feragat ile devam edegelen hizmetlerinizi tebrik eder, ihlas ile muvaffakiyetiniz için dualar ederiz.
Üstadımız,
Zât-ı Ehad'i Mülahaza
Otuzuncu Söz
Tecelli-i Ehadiyet
Zât-ı Ehad'i Mülahaza
Şimdi hayatının sırr-ı hakikatı şudur ki: Tecelli-i Ehadiyete, cilve-i Samediyete âyineliktir.
Yani bütün âleme tecelli eden esmanın nokta-i mihrakıyesi hükmünde bir
câmiiyetle Zât-ı Ehad-i Samed'e âyineliktir.
Sözler - 129
Hayatın Başına Gelen HERŞEY Hasendir
Hayatın Başına Gelen HERŞEY Hasendir
Eğer desen: "Birinci Mebhas'ta isbat ettin ki: Kaderin herşeyi güzeldir, hayırdır. Ondan gelen şer de hayırdır, çirkinlik de güzeldir. Halbuki şu dâr-ı dünyadaki musibetler, beliyyeler, o hükmü cerhediyor."
Elcevab:
Ey şiddet-i şefkatten şedid bir elemi hisseden nefsim ve arkadaşım! Vücud, hayr-ı mahz; adem, şerr-i mahz olduğuna; bütün mehasin ve kemalâtın vücuda rücuu ve bütün maasi ve mesaib ve nekaisin esası adem olduğu, delildir. Madem adem şerr-i mahzdır. Ademe müncer olan veya ademi işmam eden hâlât dahi şerri tazammun eder. Onun için, vücudun en parlak nuru olan hayat, ahval-i muhtelife içinde yuvarlanıp kuvvet buluyor.
